Dzięki wsparciu finansowemu naszej Fundacji, od listopada pacjenci Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie mogą korzystać z aplikacji wspierającej alternatywną i wspomagającą komunikację, stworzonej z myślą o dzieciach z różnymi trudnościami w komunikacji.

Komunikacja jest fundamentem ludzkiego życia, a dla dzieci ma szczególne znaczenie, ponieważ umożliwia wyrażanie ich potrzeb, emocji i myśli. Dla najmłodszych, szczególnie w trudnych sytuacjach, takich jak wizyta u lekarza czy hospitalizacja, możliwość skutecznego porozumienia się z otoczeniem jest kluczowa. Niestety, wiele dzieci boryka się z trudnościami w komunikacji, co może wpływać na ich komfort i poczucie bezpieczeństwa.

W takich przypadkach rozwiązaniem takich wyzwań może być oprogramowanie wspierające alternatywną i wspomagającą komunikację. Od listopada, dzięki wsparciu finansowemu naszej Fundacji pacjenci Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie mogą korzystać z aplikacji „Mówik”, która dzieci z trudnościami w komunikowaniu się z otoczeniem.

PROBLEMY W KOMUNIKACJI DZIECI

Trudności w komunikacji u dzieci mają różnorodne przyczyny i mogą przybierać różne formy. Należą do nich zaburzony lub opóźniony rozwój mowy, zaburzenia neurologiczne, spektrum autyzmu, wady słuchu, traumy emocjonalne czy choroby genetyczne. Problemy te mogą dotyczyć zarówno samego procesu mówienia, jak i zdolności do rozumienia otoczenia, wyrażania emocji czy formułowania swoich myśli. W sytuacjach szpitalnych, gdzie stres, procedury medyczne czy nieznane otoczenie dodatkowo utrudniają komunikację, dzieci często napotykają na jeszcze większe trudności. W rezultacie nie są w stanie wyrazić swoich potrzeb, co prowadzi do frustracji, lęku i pogorszenia komfortu emocjonalnego.

„MÓWIK” – NARZĘDZIE WSPOMAGAJĄCE KOMUNIKACJĘ

„Mówik” to oprogramowanie stworzone z myślą o dzieciach, które mają trudności w werbalnym porozumiewaniu się. Działa na podstawie systemu symboli i obrazków, które są powiązane z określonymi słowami lub frazami. Użytkownik, wybierając odpowiedni obrazek, umożliwia aplikacji odczytanie przypisanego do niego komunikatu głosowego. Dzięki tej funkcji, dzieci mogą „mówić” za pomocą dotknięć ekranu. Aplikacja jest prosta w obsłudze i intuicyjna, co pozwala na jej szybkie dostosowanie do indywidualnych potrzeb użytkowników. Umożliwia ona m.in. dodawanie własnych grafik, zmianę układu symboli oraz dostosowanie liczby elementów na ekranie.

„MÓWIK” W NASZYM SZPITALU

W Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie „Mówik” stanowić będzie ważne narzędzie wspierające komunikację dzieci. Będzie on używany w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym oraz przez pracowników Zespołu ds. Standardów Ochrony Dzieci. W razie potrzeby oprogramowanie będzie również dostępne dla innych członków personelu medycznego. Dzięki tej aplikacji, dzieci będą mogły wyrażać swoje podstawowe potrzeby, takie jak głód, ból, pragnienie czy potrzeba pomocy. Ponadto, umożliwi ona komunikację na poziomie emocjonalnym – dzieci będą mogły przekazywać swoje uczucia, takie jak strach, smutek czy złość, co pozwoli personelowi medycznemu lepiej zrozumieć ich stan.

„MÓWIK” A STANDARDY OCHRONY DZIECI

„Mówik” wpisuje się w standardy ochrony dzieci, które stawiają na zapewnienie dzieciom  prawa do wyrażania siebie, udziału w decyzjach dotyczących ich zdrowia i życia oraz pełnego poszanowania ich godności. Kluczowym elementem ochrony dzieci jest eliminacja barier komunikacyjnych, które mogą utrudniać dostęp do opieki medycznej. „Mówik” pozwala na przełamanie tych barier, umożliwiając dzieciom aktywne uczestnictwo w procesach decyzyjnych oraz codziennej interakcji z otoczeniem, co ma ogromne znaczenie szczególnie w sytuacjach kryzysowych.

„Mówik” odgrywa również kluczową rolę w pomaganiu dzieciom, które mogą doświadczać trudnych sytuacji życiowych, takich jak przemoc czy problemy w domu. W wielu przypadkach dzieci nie potrafią lub boją się mówić o problemach, które je dotyczą, szczególnie gdy są to sprawy intymne i bolesne. „Mówik” stwarza bezpieczną przestrzeń, w której dzieci mogą w sposób zrozumiały i komfortowy przekazywać swoje obawy, emocje i potrzeby, w tym te dotyczące problemów w rodzinie. W sytuacjach kryzysowych to rozwiązanie może stać się pierwszym krokiem do interwencji, pomocy i poprawy bezpieczeństwa dziecka.